Death on the Nile ︱ Κριτική
Το "Death on the Nile" έκανε πρεμιέρα στην Ελλάδα στις 10 Φεβρουαρίου και πρόκειται για ένα αστυνομικό μυθιστόρημα της Αγκάθα Κρίστι, με πρωταγωνιστή τον Ηρακλή Πουαρό. Το βιβλίο πρωτοεκδόθηκε στην Αγγλία, την 1η Νοεμβρίου του 1937, από τις εκδόσεις Collins Crime Club.
Υπόθεση: Η πλούσια Linnet Ridgeway ( Gal Gadot ) και η Jacqueline de Bellefort ( Emma Mackey ) είναι κολλητές φίλες εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Η Jacqueline είναι τρελά ερωτευμένη με τον Simon Doyle και είναι έτοιμοι να παντρευτούν. Ωστόσο όταν ο Simon ( Armie Hammer ) θα αντικρίσει την Linnet θα την ερωτευτεί και θα γίνουν ζευγάρι και ετοιμάζονται τώρα να ανέβουν τα σκαλιά της εκκλησίας με την Jacqueline, πληγωμένη και προδομένη, να γίνεται η σκιά τους όπου πάνε. Κατά την διάρκεια του ταξιδιού τους στον Νείλο ο Hercule Poirot ( Kenneth Branagh ) θα συνοδέψει το ζευγάρι στο ταξίδι, μαζί με συγγενείς και φίλους. Φόνος θα διαπραχθεί αργά την νύχτα και ο διάσημος ντετέκτιβ θα αναλάβει να ξεσκεπάσει τον δολοφόνο ενώ μυστικά καλά κρυμμένα κινδυνεύουν να βγουν στην επιφάνεια και να προκαλέσουν μεγάλη αναστάτωση.
Την σκηνοθεσία της ταινίας ανέλαβε ο Kenneth Branagh. Ο ίδιος σκηνοθέτης είχε αναλάβει και την ταινία "Murder on the Orient Express" η οποία βασίζεται πάλι σε ένα από τα μυθιστορήματα της Αγκάθα Κρίστι με πρωταγωνιστή τον Πουαρό. Την είδαμε, μας άρεσε και περιμέναμε ένα εξίσου καλό αποτέλεσμα. Ωστόσο, κατ' εμέ η νέα ταινία δεν κατάφερε να μεταφέρει την μαγεία του μυστηρίου όπως αποτελεσματικά το έκανε η πρώτη.
Η νέα ταινία θα πω ότι χωρίζεται σε 2 μέρη, το πρώτο μέρος όπου μας συστήνει τους ήρωες μας δίνοντας μας προσωπικές πληροφορίες και χτίζει το σκηνικό για να έρθει το δεύτερο μέρος όπου έχει διαπραχθεί ο φόνος και ο αγαπημένος μας ντετέκτιβ προσπαθεί να λύσει το μυστήριο.
Θεωρώ ότι το πρώτο μέρος της ταινίας ήταν μονότονο και βαρετό. Όταν βλέπω ταινία μυστηρίου, δώσε μου το μυστήριο. Βλέπουμε έναν Πουαρό αφελή και έξω από τα νερά του ενώ στην πραγματικότητα είναι πανέξυπνος ενώ παράλληλα μαθαίνουμε για την ιστορία πίσω από το μουστάκι του. Δεν γίνεται να μην μπω στην διαδικασία να το συγκρίνω με την ταινία "Murder on the Orient Express" - η οποία είναι αρκετά καλή, με ωραίες ερμηνείες, εκπληκτικά σκηνικά, έχοντας ροή και μυστήριο - ενώ το Death on the Nile παίρνει ζωή μόνο στο δεύτερο μέρος ενώ τα σκηνικά και τα πλάνα έμοιαζαν αρκετά ψεύτικα για το επίπεδο της ταινίας.
Το δεύτερο μέρος ξεκινάει με μια επαναλαμβανόμενη σκηνή, καθώς όπως και στο "Murder on the Orient Express" έτσι και εδώ το θύμα εμπιστευτικά πιάνει το Πουαρό και του ζητάει βοήθεια καθώς διαισθάνεται ότι η ζωή του βρίσκεται σε κίνδυνο. Το δεύτερο μέρος είχε δράση και μυστήριο με κορύφωμα την σκηνή όπου ο Πουαρό αποκαλύπτει τον δολοφόνο όπου η σκηνή αυτή έχει και ένταση. Ωστόσο, ένα μειονέκτημα μπορώ να πω πως το δεύτερο μέρος εκτυλίσσεται αρκετά γρήγορα. Υπάρχει μια βιασύνη και βλέπεις το εκλαμβάνεις ενώ θα μπορούσε να έχει περισσότερο χρόνο από την ταινία ώστε να μπορέσεις να απολαύσεις το μυστήριο, να γίνεις και εσύ ένας μικρός ντετέκτιβ.
Αξίζει να δείτε την ταινία ; Η απάντηση μου είναι πως ναι δείτε την αλλά όχι στο σινεμά καθώς θα βρείτε πολύ καλύτερες επιλογές. Περιμένετε την μέχρι να βγει σε DVD και δείτε την στο σπίτι. Υποτίθεται πως όταν βλέπεις μια ταινία μυστηρίου, κάθεσαι στην θέση σου γεμάτος αγωνία, ανυπομονώντας για το επόμενο στοιχείο. Κάτι τέτοιο το "Death on the Nile" δεν μπόρεσε να μου το μεταφέρει.
Δεν υπάρχουν σχόλια: